Աշնան երգիչը՝ Վահան Տէրեան, ընթերցողներու լայն շրջանակին ծանօթ չէ որպէս գրաքննդատ։ Այո, Տէրեանը հայ գրականութեան ամենավառ քննադատներէն մէկը եղած է։ Իր քննադատական յօդուածներուն մէջ Տէրեանը շատ անդրադարձած է արեւմտահայ գրականութեան ու արեւմտահայ գրողներուն։ Անդրադարձած է Վահան Թէքէեանին, որմէ ետք գրականութեան մէջ մտաւ «երկու Վահաններու բարդոյթը» եզրոյթը։ Տէրեանին քննադատական գրիչէն չէ սպրդած նաեւ Աւետիս Ահարոնեանը, որուն գրողը լաւ չէ ընդունած, անոր համարած է իր գաղափարական հակառակորդը։ Ահարոնեանին մասին Տէրեան իր նամակներուն մէջ գրած է․ «Ահարոնեանի բողոքները ոչ միայն գռեհիկ են, մեծամիտ «գերազանցօրէն», այլեւ զուտ տիրացուական։ Մեծամիտ է, որովհետեւ նա իրօք ենթադրում է, թէ իր յիմար գրուածքը մտել է ժողովածուի մէջ ոչ թէ նրա համար, որ նա մի գրական շեդեւր է, այլ նրա համար, որ նա նմուշ է մեր ղոչիների (ըստ Աճառեանի՝ հերոս ձեւացող, ապօրինի գործեր կատարող) ստեղծած գրականութեան»։
Ըստ Տէրեանի՝ Ահարոնեան կ՛ամբողջացնէ շարքը «այն ղոչիների, որոնք դժբախտաբար մեր կեանքում խոշոր դեր են կատարում, ուրեմն նրանց գրականութիւնը, որքան եւ յիմար, գռեհիկ, անիմաստ է, չէր կարող տեղ չբռնել մեր ժողովածուի մէջ, ուր աշխատել ենք ոչ թէ զուտ գեղարուեստական եւ մեր ճաշակի համապատասխան բաներ տալ, այլ տալ ամենազզուելի գրուածքը»։ Սա անհասկնալի, կոյր ատելութեան փոքրիկ օրինակ մըն է։ Ինչո՞ւ մելամաղձոտ Տէրեանը այսքան չէր սիրեր արեւմտահայ գրականութիւնն ու գրողները։ Մեր այս մեծերուն գեղեցիկ ու հարուստ ժառանգութենէն գէթ քանի մը պատառիկ վայելելու առիթ ստեղծեցէք․
Վահան Տէրեան՝ https://vlume.com/hye/person/EN-76
Աւետիս Ահարոնեան՝ https://vlume.com/hye/person/EN-48