Թատերագիր Լեւոն Շանթին «Վերժին» վիպակը հետաքրքրական օրինակ մըն է ցոյց տալու կնոջ այդ օրերու կաշկանդուածութիւնը եւ միեւնոյն ատեն՝ ազատութեան ձգտումը:
Գլխաւոր հերոսուհին՝ Վերժինը, աշխոյժ աղջիկ մըն է, բարձրագոյն կրթութիւն չէ ստացած, բայց նպատակ ունի շարունակելու, նոյնիսկ Եւրոպա երթալու:
Ի՞նչ պիտի ըլլար, եթէ վիպակին մէջ չըլլար սէրը, անշուշտ, հետաքրքրական պիտի չըլլար:
Սկիզբը կը թուի, թէ Վերժինը եւ Արշակը կը սիրեն զիրար, գեղեցիկ սիրոյ պատմութիւն մը պիտի ունենան, բայց որոշ պահէ մը ետք ամէն ինչ կիսատ կը մնայ:
Արդեօք Արշա՞կն էր մեղաւոր կիսատ մնացած յարաբերութիւններուն համար, թէ՞ Վերժինը:
«Վերժին» վիպակին առիթով Շիրվանզադէն ըսած է. «Մենք կարօտ չենք հեղինակի հերոսների գիրքերից քաղած դատողութիւններին, պերճախօսութեան, մենք նրանցից պահանջում ենք կեանք․․․»:
Անպայման կարդացէք վիպակը եւ փորձեցէք դուք վերլուծել այդ ժամանակաշրջանին կնոջ կեանքը:
Վերժին՝ https://vlume.com/hye/item/EB-1464
