Միլիոն ու կես ուղի ու ավարտված ճանապարհ,
Միլիոն ու կես երբեք կյանքի չկոչված գաղափար,
Միլիոն ու կես աղոթք չլսվեցին,
Ասես ամեն մեկիս մեջ կան ձայներ` միլիոն ու կես:
Միլիոն ու կես երազ ու խորտակված հույսեր,
Միլիոն ու կես արև և խավարած լույսեր,
Միլիոն ու կես շուրթեր էլ չեն ժպտալու մեզ,
Ամեն մեկիս մեջ կա հոգի` միլիոն ու կես:
Միայն Ապրիլը 24-ը քիչ է հիշելու և երբեք չմոռանալու, որ պարտք է ժամանակը մեզ կյանք միլիոն ու կես։
Միայն Ապրիլը 24 չէ, որ ապացուցեց, որ «…հարազատ հողից ծիլ ու ծառ կտանք նորից․․․»։
Միայն Ապրիլը 24 չէ, որ մեզ համար դարձավ պատմություն, որը միայն հիշելու համար չէ։ Պատմությունն իմանալու և ճիշտ դասեր քաղելու համար է։